Verklikkers niet langer anoniem

De nieuwe staatssecretaris voor Fraudebestrijding, Bart Tommelein (Open VLD) wil niet dat er nog langer “anoniem” mag of kan verklikt worden. Hij richt een nieuw meldpunt op voor dergelijke fraude, waarbij de identiteit van de verklikker altijd bekend is, maar door de overheid niet bekend zal gemaakt worden.

Dat is alvast een verbetering. Hiermee wordt de willekeur ene halt toegeroepen en worden jaloerse bren de pas afgesneden. In het verleden is gebleken dat het motief van vele verklikkers eerder jaloezie dan een strijd tegen onrechtvaardigheid was. Hiermee wil men nu komaf maken. Je zal alleen nog maar iets mogen aanklagen wanneer je jezelf ook bekend maakt. De identiteit van de verklikker moet dus bekend zijn, ook al garandeert de overheid dat deze identiteit beschermd zal worden. De aangeklaagde fraudeur zal nooit te weten komen wie hem aan de galg heeft gepraat, ook niet bij een rechtszaak.

Bart Tommelein: “Sinds is de eed aflegde als staatssecretaris voor Fraudebestrijding, word ik werkelijk overspoeld met meldingen van fraude. Meestal gaat het om compleet anonieme klachten. Ook op mijn kabinet en bij mijn diensten komen dergelijke klachten toe. Blijkbaar wordt daar soms toch nog gevolg aan gegeven en soms niet. Er is geen echte regeling. Daar wil ik verandering in brengen met een nieuw meldpunt.”

De Sociale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (SIOD) pleit al langer voor zo’n meldpunt maar wou ook anonieme klachten toelaten. De socialistische voorganger van Bart Tommelein, had daar blijkbaar geen problemen mee. Het is een goed signaal dat hier verandering in komt. Ook Christine Mattheeuws, voorzitter van het Neutraal Syndicaat van Zelfstandigen is blij met de nieuwe richting die deze vorm van fraudebestrijding uitgaat.

Christine Mattheeuws: Dat fiscale en sociale fraude moeten worden aangepakt, staat buiten kijf. Wij zijn wel tevreden dat de nieuwe staatssecretaris van Fraudebestrijding niet moet weten van anoniem verklikken, want anonieme klikpraktijken schieten hun doel voorbij en laten grote fraudedossiers onopgemerkt voorbijgaan. Bij anoniem verklikken blijkt een deel van die klachten ongegrond of zelfs waardeloos te zijn, maar intussen hebben de ambtenaren er wel tijd en energie ingestopt. De middelen, betaald met belastinggeld, worden daardoor niet efficiënt ingezet. En dat kunnen we in tijden van besparingen niet aanvaarden. Bovendien schieten anonieme meldingen hun doel voorbij. Jaloerse buren, ex-werknemers of concurrenten kunnen immers in alle anonimiteit bepaalde praktijken signaleren, maar daarmee zullen de grote fraudedossiers niet aan het licht komen. Het is niet de bedoeling dat we met z’n allen betalen om ongegronde en zelfs waardeloze klachten te onderzoeken. Dat kunnen we maatschappelijk niet aanvaarden.”

Wat gebeurt er als de verklikker iemand ten onrechte zwart maakt? Dan zal zijn dossier overgedragen worden naar het parket, dat vervolgens de juiste juridische stappen zal ondernemen.