Neem geen voorbeeld aan het voetbal

Die vaart zal het in ons land nog niet lopen, maar we zijn toch al flink onderweg, alle verhoudingen in acht genomen. Bedrijfsleiders en andere ondernemers nemen beter geen voorbeeld aan de praktijken die op managementniveau in de voetbalwereld gangbaar zijn. Contracten die de clubbesturen afsluiten met spelers, trainers en technische staf worden zelden gerespecteerd zoals opgesteld. Trainers, spelers en technische staf worden weggekocht dat het een lieve lust is en de financiële gevolgen hiervan (contractbreuk) worden door de nieuwe werkgever (een andere club) vrolijk gedragen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Niemand voelt zich schuldig. Iedereen vindt dat hij/zij gelijk heeft. Voetballeiders gaan de politiek achterna wanneer ze de tegenstrever laten verliezen, boven de eigen winst verkiezen.

We moeten hopen dat deze "ziekelijke praktijken" (zoals professor arbeidsrecht Roger Blanpain het noemt) niet overslaan op de echte bedrijfswereld. Laat ons geen afstand doen van de klassieke regels van fatsoen, waarbij een woord een woord is, een contract een contract. Wie geen contract heeft en ontevreden is bij zijn huidige opdrachtgever heeft natuurlijk het recht om andere horizonten te gaan verkennen. Wie wel een contract heeft, doet in de zakenwereld dat contract ook uit, al dan niet gekoppeld aan een bonus. Maar het eergevoel, de verantwoordelijkheidszin en de fierheid om buiten verwachting te scoren, blijven bij zakenmensen nog altijd de voornaamste drijfveer, waarvoor ze ook redelijk mogen betaald worden.

Hoe verslaafd je ook kan zijn aan het voetbal of aan je favoriete club, laat ons de avontuurlijke aanpak, de corruptie en het frauderen buiten het bedrijfsleven houden. Je wordt er uiteindelijk altijd voor gestraft. En het zullen zeker de Grieken niet zijn, dan mij hierin gaan tegenspreken.