“Echte perfectionisten kunnen nooit ondernemen”

Mensen maken het verschil, niet machines of robotten. Het hangt van de inspiratie, de verbeelding en het doorzicht van mensen af op welke manier een bedrijf welvarend is of niet. William Schietekat is het levend bewijs van deze stelling. Hij is van opleiding bioloog, afgestudeerd aan de Katholieke Universiteit van Leuven, volgde nadien aan de Lessius Handelshogeschool een Master in Business & Administratie en startte in 1978 met een laboratorium te Herentals, een centrum voor bloedonderzoek en anatome pathologie. In 1990 verkocht hij dit succesrijke labo om zich voor de fastfood te interesseren. Hij volgde de Hamburger Universiteit in Chicago en werd kort nadien licentiehouder van de hamburgerketen McDonald’s. Ondertussen heeft hij vier vestigingen in Antwerpen en Sint-Niklaas in beheer en wordt voor dit jaar een vijfde vestiging onderzocht. Vanwaar die zakelijke interesse in McDonald’s?

Hoe komt iemand als William Schietekat bij de exploitatie van een McDonald’s terecht? Hoe werd je ondernemer?

William Schietekat: “Het ondernemen zit bij ons in de familie. Mijn grootvader was textielfabrikant in Sint-Niklaas. Mijn vader was koloniaal en had een koffieplantage. Ik had interesse in biologie en toen ik in Leuven aan de universiteit afstudeerde ben ik in 1978 een eigen laboratorium (CMA) gestart op de Ring in Herentals. Ik bouwde dit uit tot een full laboratory voor bloedonderzoek in de breedste zin van het woord, zowel voor anatome pathologie als voor diergeneenskundige bloedonderzoeken. Rond 1990 heb ik dit kunnen verkopen en wou ik iets anders doen. Ik ging verder studeren aan de Lessius Handelshogeschool voor een Master in Business & Administratie.

Ik had ondertussen een eigen holdingmaatschappij, realiseerde diverse projecten maar miste het rechtstreeks contact met het publiek. Ik wou iets doen dat mij dichter bij de consument, de koper bracht en waar men niet buiten ging zonder te betalen zoals in een supermarkt. Ik trok naar de North Western University of Chicago en kwam via dat kanaal in contact met de in Amerika zeer actieve voedingsketen McDonald’s. Ik werd licentiehouder van McDonald’s en kreeg de kans verantwoordelijk te worden over eigen vestigingen. Zo kwam ik dan ook terecht in de Execo van McDonald’s België.”

Hoelang ben je ondertussen actief met dit bedrijf?

“In 1995 werd ik licentiehouder voor Antwerpen en nam ik de vestiging op de Teniersplaats over. In 1996 volgde de vestiging op de de Keyserlei. In 1998 heb ik een derde vestiging geopend op de Groenplaats en in 2003 nam ik de vestiging te Sint-Niklaas aan De Ster over. Het zijn vier aparte exploitatievennootschappen, waarmee ik 147 werknemers tewerk stel en elke dag gemiddeld 3.000 klanten ontvang”

Je moet hierdoor zowat de grootste horecaman van Antwerpen zijn?

“Ik denk het wel. Er wordt geweldig gewaakt over de kwaliteit van wat we aan te bieden hebben. Onze slogan is “Good Food Fast”. We doen zeer veel inspanningen op het vlak van kwaliteit en hygiëne om het de klant naar de zin te maken en daar worden we ook voor beloond, want we vallen regelmatig in de prijzen. In 2009 werden we zelfs uitgeroepen tot beste werkgever van het jaar en beste werkplaats van het jaar. We wonnen ook al de Fedis Mercurius Prijs als handelszaak van het jaar.“

Was de opbouw van je carrière een kwestie van vallen en opstaan?

“Ik moet bekennen dat ik nog nooit een ernstige tegenslag heb gehad. Af en toe heb ik wel op tijd geanticipeerd en correcties moeten aanbrengen aan mijn beleid en de uitvoering ervan. Ik ben van mening dat je mag twijfelen, maar niet blijven aarzelen. Ik heb een goede engelbewaarder want ik kom altijd, zoals een kat, goed op mijn pootjes terecht blijkbaar. Natuurlijk is het altijd een kwestie van vallen en opstaan. Het belangrijkste is dat je niet mag blijven liggen.”

Wat beschouw je ondertussen als je grootste succes?

“Wat ik gerealiseerd heb als ondernemer met mijn bedrijfjes. Mijn investeringen, mijn familie. Ik voel me bevoorrecht omdat ik alles wat ik moet doen voor mijn zaken ook graag doe. Elke dag opnieuw gaan we ervoor. Ik heb zeer goede werknemers, ook een zeer goede stafmedewerker. Ik moet vele mensen danken en heb het geluk dat mijn zoon Vincent mij wil opvolgen.”

Volg je een soort van businessstrategie?

“Facts and figures. Meten is weten. Dat is mijn moto. Eerst alles goed laten auditeren en dan met de nodige intuïtie de juiste investeringsbeslissingen nemen. Maar ook af en toe wat afstand nemen. Ik zal je een voorbeeld geven. Jarenlang ben ik voorzitter geweest van de businessclub ABC, waarmee ontbijtgesprekken werden georganiseerd in kasteel Cleydael. Elke maand kregen we interessante mensen op bezoek: kardinaal Danneels, Guy Verhofstadt, Karel De Gucht, Herman De Croo, Willy Claes, Steve Stevert en noem maar op. Uit de gespreken met al deze mensen hou je ongewild een aantal interessante zaken over die je onbewust meedraagt. De belangrijkste man was voor mij kardinaal Danneels. De manier waarop die met het geloof omgaat en eenvoud uitstraalt, heeft op mij diepe indruk gemaakt.“

Heb je veel risico’s moeten nemen?

“Elke ondernemer moet risico’s nemen. Als je faalt ben je misschien wel teleurgesteld, maar je bent gedoemd als je niet probeert. Het grootste gevaar is dat je niet mag denken dat je in alles goed bent. Het is niet omdat je in een bepaalde discipline goed bent, dat je in alles goed bent. Je moet altijd afstand houden, analyseren en met de twee voeten op de grond blijven. Het grootste risico dat ik genomen heb was in 1974 toen ik een laboratorium bouwde, op de Ring van Herentals, van 5.000 m2. Ik heb toen alles geleend en gewaarborgd met alles wat ik had. Was het toen verkeerd gelopen, ja dan weet ik niet wat er van mij geworden zou zijn.”

Wat is de grootste sterkte van het team dat je leidt?

“Ik ben een dienend leider. Met 147 werknemers moet je delegeren. De sterkte van je teamleden is dat ze je leiderschap overnemen en de restaurants runnen precies of ze van henzelf zijn. Ik kom binnen in hun restaurants. Het belangrijkste woord in een team is: wij!”

Wat gebeurt er volgens jou te weinig in het bedrijfsleven in ons land?

“Creatief ondernemen op een milieubewuste manier, dat zou de norm moeten zijn voor de toekomst. Bedrijven die op zo’n duurzame manier werken zouden de eerste vijf jaren vrij van belastingen moeten zijn, zodat ze gestimuleerd worden en beloond voor hun inzet en de risico’s die ze nemen.”

Welke fouten mag je niet maken als ondernemer?

“Echte perfectionisten kunnen nooit ondernemen. Fouten moet je kunnen maken, ervan leren en meteen doorgaan. Producten en diensten worden beter met de tijd, met de ervaring en met de fouten waar je uit leert. De fout die je nooit mag maken is zeggen: het is niet mijn schuld, ik kan daar niets aan doen, het is de fout van de economie, het is de schuld van de bank, het is de schuld van de klant die niet wil kopen. Dat is nefast. Natuurlijk maakt iedereen al eens fouten. Ondernemen met visie doe je niet alleen, daarvoor moet je kunnen delegeren en voor opvolging zorgen.

Delegeren is taken en verantwoordelijkheden doorgeven, rekening houdend natuurlijk met de interesses van de mensen aan wie dat je iets doorgeeft. Als je de ambitie van je medewerkers helpt ontwikkelen en de competentie van je medewerkers stuurt, dan ben je een goede werkgever. Wij zijn door Vlerick al drie jaar op rij tot beste werkgever van het jaar verkozen. Wij verstaan de kunst van loslaten. De familiale opvolging begint ook meer en meer vorm te krijgen. Mijn zoon Vincent runt nu als 1ste assistent storemanager de vestiging van de Teniersplaats. Ik ben zeer fier op hem en heb er een goed contact mee. Ik beschouw hem als een gelijke.”

Hoe zie je de toekomst van je ondernemingen?

“Ik heb nog wel een paar ambities. Bijvoorbeeld: in Antwerpen nummer één zijn in “Good Food Fast”. Naar meer dan 1 miljoen klanten per jaar gaan. Elke dag opnieuw klant per klant de best mogelijke service geven, de best mogelijke kwaliteit aanbieden in een sfeervol en proper restaurant. Winst maken is als zuurstof maar het mag geen doel zijn op zichzelf. Als zuurstof je doel is, ben je longpatiënt.”

Op welke manier geniet je van het leven?

“Een goed boek lezen, golf spelen, elke dag 40 minuten zwemmen, diepzeeduiken in Thailand, kunst in mij opnemen, ook al eens een pint gaan drinken aan het Willemdok, lid zijn van Lions Antwerpen-Zuid. Dat zijn leuke momenten.”

Op welke manier bescherm je jezelf en je bedrijven tegen slechtere tijden?

“Door een goede balans te hebben tussen werk en familiaal leven, door een goede spreiding te hebben van het risicokapitaal, door een goed beheer na te streven, door een evenwichtige spreiding na te streven van vastgoed, zowel als het om eigendom gaat als wanneer het om huurbedragen gaat. Ook een goede spreiding van je middelen over verschillende banken. “

Waar kan je jezelf aan ergeren?

“Ik raad iedereen aan zich niet te ergeren, maar zich hooguit te verwonderen of verbaasd te zijn. En als ik dan toch geërgerd word, dan is het omwille van oneerlijkheid, om mensen die niet doen wat je hen vraagt, om mensen die niet weten waar hun competentie eindigt en waar hun competentie begint .”

Foto’s: Wilfried Deferme