Furbo-Leaderboard_Updated.gif

Connecteren en inspireren op de vijfde editie van kmo-connected

HR

De mystery guest van de vijfde editie van kmo-connected luisterde naar de naam Alexa: tijdens de eerste presentatie maakte ze haar onverwachte opwachting en haar exotische naam brandde een hele dag lang op ieders lippen. Als tegengewicht voor zoveel adoratie zorgde de laatste keynotespeaker voor een apart alternatief: hij was elke dag opnieuw verliefd op zichzelf. Tussendoor leerden we dat de openluchtschool die straat heet de ideale plek is om je talenkennis aan te scherpen en dat je met wat lef van België naar Nieuw-Zeeland kan surfen. Verbaast het dat iedereen naar huis ging met een rugzak vol anekdotes, interessante contacten én een goed gevoel?

De eerste sneeuw van het jaar zette meteen de toon voor het grootste Antwerpse netwerkevenement: dit zou een uitzonderlijke dag worden.

Ook de adembenemende AED studio's in Lint zorgden ervoor dat de verwachtingen van bij het binnenkomen erg hoog lagen.
Bij het eerste contact in de grote, bijzonder gezellig ingeklede zaal kraakten de verse broodjes en knetterde de energie.

Er heerste dan ook een gezellige drukte toen netwerkcoach Yann Van den Branden als eerste het grote podium beklom en de genodigden op een humoristische manier doorheen het programma loodste.

Met aanstekelijke energie porde hij het publiek om de klassieke grenzen te doorbreken en echt te connecteren met nobele onbekenden.
De korte wandeling naar de aula leek Yann een uitgelezen kans om de daad bij het woord te voegen. En zoals het echte ondernemers betaamt, worden opportuniteiten die zich aandienen gegrepen: in de wandelgangen gonsde het echt en naamkaartjes wisselden vlot van eigenaar.

Aulala: kwieke keynotespeakers overtuigen

De grote aula was het decor waar vier van de vijf gastsprekers ons zouden inwijden in hun specilaiteit. Gastdame Indra Dewitte kweet zich naar uitstekende traditie stijlvol en onderlegd van haar taak: ze zorgde niet alleen voor een interessante intro, maar sloot ook telkens af met een rake vastzetting en een aantal boeiende vragen.

De eerste die ze mocht aankondigen was initiatiefnemer en organisator Patrick Moens, die de hoop en de verwachting uitsprak dat deze lustrumeditie er ééntje zou worden om in te kaderen. "Kmo-connected is voor deze vijfde editie heel bewust teruggekeerd naar de essentie: efficiënt en succesvol netwerken. De organisatie heeft de lat nog hoger gelegd en heeft de glasheldere ambitie om vandaag zoveel mogelijk bedrijven en professionals te connecteren.

Niemand hoeft ergens één seconde te missen. Iedereen hoort erbij.
Dat is de weg die we ook in de toekomst verder gaan bewandelen. We willen het wij-gevoel nog sterker accentueren: iedereen is welkom bij de grote kmo-connected en kmo-insider ondernemerscommunity. Met een nieuw en krachtig team gaan we jullie verhalen nog beter verzamelen, vertellen en presenteren. Onze ambitie is duidelijk: onze magazines, onze events en alle activiteiten die wij organiseren zullen jullie het hele jaar door connecteren, inspireren en ondersteunen."

Steven Van Belleghem
"Focus niet op de technologie, wel op de manier waarop je die inzet"

Steven Van Belleghem had de eer om de spits af te bijten. En spits, dat was zijn meeslepende monoloog zeker. Steven nam ons mee op een tintelende trip naar de technologische toekomst. Waanzinnige weetjes werden doorspekt met hilarische humor en briljant beeldmateriaal, waardoor alle aanwezigen op het puntje van hun stoel zaten.
Een uur lang rijgt hij anekdotes en trends aaneen. De teneur? Dat we op het oude continent een versnelling hoger zullen moeten schakelen: in Europa denken we nog in termen van evolutie, in Azië en de States is er sprake van een heuse revolutie.

Klantvriendelijkheid is hét sleutelwoord voor bedrijven, maar dat 'oude' woord wordt in een nieuw jasje gestoken: extreem gebruiksgemak en een minimale inspanning voor de klant zullen essentieel zijn om mensen over de streep te trekken.

Steven had de aanwezigen, mezelf incluis, alvast over zijn streep getrokken, maar alvorens zijn lof te zingen, wilde ik toch even checken of hij wel echt onderlegd is in wat hij beweert en bezweert. Hij zou niet de eerste zijn die het gat in de kaas probeert te verkopen. Nattevingerwerk of vinger aan de pols, koning Google weet altijd raad. Niet alleen Stevens toespraak was een hit, ook op het internet levert hij heel wat hits op. Ik kijk aandachtig en gefascineerd naar Steven's Week, een wekelijkse, no nonsense update van de trends in technologieland. Tot mijn verbijstering zie ik hoe drones pakjeskoeriers vervangen en ook Elon Musk heeft fenomenale plannen in – letterlijk- de pijpleiding zitten.

Wat Steven vertelde, was dus geen futuristische fictie maar realiteit aan de andere kant van de plas. Even de speerpunten op lekker ouderwets papier zetten helpt hopelijk om ons als mens en ondernemer futureproof te maken. Steven benadrukt dat de derde technologische revolutie zich aan het voltrekken is. Na de computer en de smartphone is artificial intelligence klaar om zijn duivels te ontbinden. Gebruiksgemak wordt het codewoord en klanten trekken in de snel veranderende wereld mee aan de touwtjes.

De hoofdrolspeler in Stevens betoog is Amazon, een bedrijf dat geen betere naamkeuze had kunnen maken: in navolging van de machtige rivier heeft het bedrijf maar één wens, namelijk de grootste zijn. Goedkoop en gebruiksvriendelijk zijn daarbij de toverwoorden. En daarvoor gooit Amazon Alexa in de strijd: deze virtuele verleidster heeft een antwoord op bijna al uw vragen en ze is de meest toegankelijke en efficiënte interface ooit. Europa heeft nog wat reserve ten opzichte van deze attractieve assistente, in de States is ze 'hot'.
Google en Wallmart zijn naarstig op zoek naar een meesterzet om het offensief van Amazon te pareren en ook bij hen is de klant de protagonist.

Dat is misschien wel de belangrijkste les : the only way is up! De grote spelers bepalen de wereld en het is veel verstandiger om te gedijen in hun slipstream dan vruchteloos tegen de stroom in te spartelen.

De hamvraag van elk bedrijf – van kmo tot multinational- moet zijn wat de klant wil in een disruptieve wereld. Het antwoord is al gedeeltelijk gegeven, maar het is – ook in Amerika- geen eenzijdig verhaal. In Brooklyn krioelt het van de startups die vol inzetten op metier en daarmee hoge ogen gooien. Ook een kleinschalige aanpak werkt dus nog wel degelijk, zolang de klant centraal staat. Er is dus nog een markt voor kmo's: robots hebben geen empathie en kunnen niet buiten de lijnen kleuren.

Lies Feyen van het ingenieursbedrijf TEN zat heel ijverig notities te maken tijdens de uiteenzetting van Steven Van Belleghem. "Met TEN ontwikkelen we innovatieve oplossingen helemaal op maat van onze klanten om groei op de lange termijn te stimuleren. Wij werken dus heel hard mee aan de groei van de digitale wereld waarover Van Belleghem hier komt praten. Heel boeiend. Ik heb geleerd dat bedrijven voortdurend moeten nadenken over hun toekomst om te kunnen blijven meedraaien. Ik ga de volgende dagen mijn notities nog eens herlezen en het allemaal even laten bezinken."

Machteld Van den Branden, coördinator facility services van het Congrescentrum De Pitte, gelegen in het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre, kwam voor het eerst naar het kmo-connectedcongres en heeft naar eigen zeggen flink wat frisse inspiratie opgedaan. Ze genoot vooral van de nieuwe inzichten die Steven Van Belleghem serveerde. "Het is heel belangrijk om niet alleen veel meer vanuit het standpunt van de klant te denken, maar vooral ook heel toekomstgericht. Dat zullen we ook in De Pitte nog veel meer moeten doen." Machteld was verbaasd over de nieuwe verkeerssignalisatie die onder meer in Duitsland en de Verenigde Staten opduikt en de smartphonegebruiker in het verkeer moet waarschuiven voor het gevaar. "Mensen beseffen niet hoe groot de risico's zijn wanneer ze tijdens het oversteken staren naar het scherm van hun mobieltje. Best grappig als je de filmpjes bekijkt, maar in de realiteit eigenlijk levensgevaarlijk. Misschien moet ik eens aankaarten of we in De Schorre de signalisatie ook kunnen aanpassen? Daar lopen ook vaak heel veel mensen rond die we op deze manier toch even attent kunnen maken op de gevaren."

Arnoud Raskin
Maak van een 'probleem' een opportuniteit

Arnoud wacht de moeilijke taak om het publiek op sleeptouw te nemen met een verhaal over StreetwiZE, zijn bedrijf dat straatkinderen begeleidt. Maar bestaat moeilijk wel voor iemand die er zijn levenswerk van maakt om met jongeren in uiterst penibele omstandigheden te werken? Arnoud neemt de handschoen alvast met plezier op en hij krijgt de massa in de touwen met een mix van aangrijpende anekdotes en fijne humor.

Rustig maar resoluut vertelt hij het verhaal van zijn eigen bezigheden, die tijdens zijn opleiding op een laag pitje stonden maar nu in alle hevigheid gloeien sinds het heilige vuur in hem brandt. Werken met straatkinderen opende voor hem de ogen én de wereld.

Zonder het woord zelf in de mond te nemen, zet Arnoud een stevige tackle in op het begrip kansarmoede. Zijn positieve manier van denken heeft een immense impact op zijn hele werkwijze met straatjongeren: benader hen niet als mensen met problemen, maar als jongeren met een enorm potentieel. 'Empoweren' vat zijn aanpak het beste samen: geef die jongeren een schouderklop en het gevoel dat ze nuttig zijn. Wie erin slaagt om op straat te overleven, beschikt immers over een scala aan kwaliteiten waarmee je het overal ver zou kunnen schoppen, bijvoorbeeld binnen de bedrijfswereld.

Het voorbeeld van Julian is even eenvoudig als geniaal: Arnoud benaderde een straatjongen niet vanuit problemen, maar vanuit zijn eigen 'handicap' als Vlaming in een Spaanssprekend land. Julian werd Arnouds 'leraar Spaans' en leefde helemaal op door die verantwoordelijkheid.

Nog advies? Walk the talk, doe wat je verkondigt, zet woorden om in daden. In dat opzicht reed Arnoud geen foutloos parcours: terwijl hij de straatjongeren spreekwoordelijk leerde vissen in plaats van ze een vis te geven, deed hij zijn eigen werk bij de gulle gratie van geldschieters. Via scholing én een bijzonder ondernemende en creatieve insteek staat Arnoud nu aan het hoofd van een organisatie die zelfbedruipend is en zich mag beroepen op samenwerkingen met heel wat belangrijke bedrijven.

Een laatste om het af te leren? Positieve focus. Mensen op straat zijn een vogel voor de kat als ze zich wentelen in zelfmedelijden en de schuld voor hun 'miserie' afschuiven op anderen. Door positief en flexibel in het leven te staan, kan je voor jezelf echter kansen creëren die anderen niet voor jou gereserveerd hebben. Het verhaal van Hudiel is fantastisch: op eigen houtje heeft hij twaalf talen geleerd, waardoor hij heel wat toeristen kan aanspreken in hun eigen taal en zo hun vertrouwen én hun sympathie wint. Door de zwarte piet niet door te schuiven slaagt Hudiel erin om reuzensprongen voorwaarts te zetten. Heel wat westerlingen – ook op de werkvloer- kunnen bijzonder veel opsteken van die verfrissende visie. 'Godzijdank' is Hudiels Vlaamse stopwoordje, maar hij zou in de eerste plaats zichzelf moeten bedanken. Dankbaarheid is er alvast van onzentwege ten opzichte van Hudiel en Arnoud, voor hun energieke en enthousiasmerende kijk op het leven.

De man die naast mij zit tijdens Arnouds verhaal, applaudiseert enthousiast en we wisselen een blik ter verstandhouding en enkele eerste woorden als kennismaking. Het wordt echter geen obligate babbel maar een onvergetelijke ontmoeting met Filip Willems, een warme man die in de vastgoedsector zijn hoofd had laten werken en nu zijn hart volgt en met Erric een concept wil lanceren dat gratis, klantvriendelijk en levensreddend is. Hoewel hij zich op geen enkel moment als een verkoper profileert, ben ik helemaal verkocht. Is dit niet waar het allemaal om draait? Deze man is pure passie en authenticiteit.
Door te durven netwerken ben ik een fantastische ervaring rijker: een kort gesprek leerde me eens te meer dat ook voor een ondernemer het juiste pad geen synoniem is voor de kortste weg naar groot geld. Ik ben zo in de ban van de man dat ik vergeet naar zijn indrukken over het congres te peilen. Maar indruk, dat heeft hij alvast gemaakt, net als Arnoud.

Lotte Vanhoof van Mighty Monday komt op het congres contacten leggen en luisteren waar ander kmo's zoal tegenaanlopen, maar ook waar zij motivatie en kracht uit halen. Zij genoot zelf een opleiding 'maatschappelijk werk' en vond de uiteenzetting van Arnoud Raskin razend interessant. Precies omdat zijn inzichten een boost kunnen geven aan de waarden binnen elk bedrijf. "Er is wel degelijk een duidelijke link tussen zijn sociaal werk en de activiteiten van een kmo. Met Mighty Monday zijn we een externe partner en we houden ons vaak bezig met personeelsvragen. Wij merken hoe belangrijk het is om de juiste organisatie te linken aan de juiste talenten. Daarmee kunnen wij heel veel bereiken. Het verhaal van de dakloze in Guatemala, die zich met zijn talent voor talen én zijn doorzettingsvermogen een weg uit de armoede vocht, heeft me echt geraakt."

Eddy Bevers, burgemeester van Willebroek, voelt zichzelf de vreemde eend in de bijt op het congres. "Ik vind het belangrijk dat ik hier nieuwe inspiratie vind. Omdat ik aan het hoofd van een organisatie sta, beschouw ik het als mijn plicht om bezig te zijn met de toekomst, met de uitdagingen die voortdurend op ons afkomen, met onze visie en onze missie. Ik denk eraan om Arnoud Raskin ook voor onze organisatie te laten spreken. Hij is in essentie bekommerd om de competenties en talenten van mensen en hoe die op elkaar af te stemmen binnen een organisatie. Daarmee kan hij ook onze mensen nog veel nuttige inzichten verschaffen."

Saskia Smet, Numentum, volgt Arnoud Raskin al meer dan 10 jaar en blijft gefascineerd door de manier waarop hij zijn verhaal blijft brengen. "In al die jaren is zijn betoog nog sterker en doorleefder geworden. In het businessmodel van StreetwiZE zitten heel veel facetten en toch klopt het helemaal. Hij stelde me enkele jaren gelden voor aan een jongedame, een Zuid -Amerikaanse. Ze vertelde me over haar leven op straat. Ik krijg er nog kippenvel van. Ik herken heel veel van het verhaal van Arnoud Raskin. Bij Mementum richten wij ons op creatieve mensen die in een bedrijf worden gehaald, maar al gauw moeten vaststellen dat ze vastlopen in rationele lineaire situaties. Wij bieden ze rust, zodat ze hun zelfvertrouwen weer kunnen opbouwen."

Nathalie Bekx
Zoek niet naar een work-lifebalance maar vind een lifebalance

Bezige bij Nathalie Bekx kiest in haar aanpak voor de no nonsense- approach en gaat meteen naar de essentie: voor kmo's gaat het de laatste tijd wel erg snel en disruptieve tijden zijn verwarrende tijden. Nathalie spoort de ondernemers aan tot een dubbele strijd: meezijn met de tijd maar ook en vooral vasthouden aan de eigen identiteit.
In haar strijdplan stelt ze 3 p's centraal: pleasure, partnership en peace.
Dat eerste zou een dogma moeten zijn: hard werken en plezant gaan wel degelijk hand in hand. Doen wat je graag en goed doet is de motor achter elke sterke onderneming.
Ook Nathalie benadrukt dat de neuzen van de klanten en van een bedrijf meer dan ooit in dezelfde richting moeten wijzen: in een ideaal scenario spreken we van (paying) partners in plaats van klanten. Moderne ondernemers zien die inbreng van de klant geenszins als een vorm van moeien, maar als een uitgelezen kans om gericht te groeien. Door de inbreng van de klant te valideren ontstaat er een vorm van cocreëren. Nathalie, die de trends op de voet volgt, ziet een duidelijke verschuiving van een bezitseconomie naar een deeleconomie. Deze duurzame shift zet zich gestaag voort en de impact is te groot en te belangrijk om nog van een trend te kunnen spreken. Al deze factoren brengen Nathalie tot de conclusie dat partnership met de klanten een unieke kans is op een win-win. En ook Nathalie brengt Alexa ter sprake: de klant weet perfect wat hij wil en die wensen lopen nog steeds sterk uiteen, maar ultiem gebruiksgemak is voor iedereen een rode draad.
Tenslotte houdt ook Nathalie een pleidooi om concurrenten niet als vijanden te zien: elke oprechte ondernemer heeft het beste voor met zijn klanten en dat gezamenlijke doel zou eerder een vorm van verbondenheid dan van vijandigheid moeten stimuleren. En opnieuw: steel met je ogen van de grote jongens. Peace als laatste speerpunt: Nathalie zendt ons heen in vrede én tevreden.

Elisabeth Londers van Intra Bin vond de uitzetting van Nathalie Bekx meer dan boeiend. Ze koppelt Nathalies betoog van duurzaamheid aan de stap- voor- staptheorie van Cyriel Kortleven. "In ons bedrijf wordt daar gelukkig veel aandacht aan besteed. Op alle niveaus. In dat verhaal ben ik dus al helemaal mee. Het nieuwe inzicht dat ik hier in mijn boekje heb genoteerd zijn de drie nieuwe p's: partnership, pleasure en peace. Die neem ik mee om door te geven aan mijn collega's."

Ook Wim Nackaerts, advocaat bij Strada Legale, vindt het interessant om even dieper in te gaan op de drie p's. "Pleasure verliezen we binnen de advocatuur eigenlijk nooit uit het oog (lacht). Maar peace is zeker ook almaar meer aan de orde: beter een goed akkoord dan een slecht proces. We proberen ook via bemiddeling conflicten op te lossen of in de kiem te smoren. En partnership is heel nuttig om vandaag een volledige dienstverlening te kunnen aanbieden. Er zijn immers te veel specialisaties binnen het recht. Niemand kan die allemaal beheersen."

Jef Staes
De twee belangrijkste dagen in je leven zijn de dag waarop je geboren wordt en de dag dat je ontdekt waarom

Jef was de laatste spreker en hij ruilde de aula voor het podium in de grote zaal. Terecht, want Jefs wijze woorden zitten verpakt in een adembenemende act. Hoewel de haarlijn van deze Kempense creatieveling enigszins aan het wijken is, zijn de overgebleven wilde haren een duidelijke indicatie van een onstuimige en bevlogen natuur.

Jef heeft het over slechte managers en domme mensen: onweerstaanbare oneliners en een aanstekelijke lach zijn de smakelijke saus waarmee Jef een karrenvracht aan vlijmscherpe vaststellingen overgiet.

Omdat ik het betoog van Jef tenvolle wilde savoureren, stopte ik met noteren: de laptop ging even aan de kant en ik probeerde Jefs boodschap op mijn persoonlijke harde schijf op te slaan. Ik onthou vooral een pleidooi voor talent en passie, het inwendige vuur dat een hele omgeving van licht en energie kan voorzien. Het is Jef die onverbloemd stelt verliefd te zijn op zichzelf, waarmee hij op een originele manier verwoordt nog elke dag opnieuw dol te zijn op het pad dat zijn passionele aard voor hem heeft uitgestippeld.

Uiteraard is er regelmatig tegenwind, maar wie trouw zijn eigen passie volgt, ziet steeds de zon achter de wolken en is niet bang om even af te zien.

Maar Jef houdt niet alleen een pleidooi voor, hij trekt ook ten aanval tegen: mikpunt van zijn onverholen offensief is een schoolsysteem dat mensen onder-wijs houdt en ontplooiing afremt, is de dwingelandij van diploma's, is de mismeestering door mis(ge)plaatste managers. Voor een publiek van kmo'ers neemt Jef de tijd om in te zoomen op dat laatste.

In heel veel bedrijven lekt de energie en daarmee de rendabiliteit naar buiten, omdat mensen niet op de juiste plek zitten. Met een vurigheid die hem typeert doet Jef een warme en vastberaden oproep om mensen alleen te gebruiken in een functie waarin ze 'licht' geven. Die voorwaarde geldt voor elke positie binnen een onderneming, maar is nog belangrijker voor de persoon die aan de touwtjes trekt. Jef hoopt dat de 'papier hier-tijden' snel tot het verleden behoren: het hoogste diploma biedt geen enkele garantie op succesvol leiderschap. Een ideale leider kan het én mag het, inspireert en passioneert. Met een visie en authentieke storytelling is hij de vonk die een heel bedrijf in lichterlaaie zet.

Wat dat in lichterlaaie staan betreft: dat is bij mij alvast het geval! Wat een energie! Jef schuift even bij aan de tafel waar Indra Dewitte en Johan Van Rooy zitten, twee oude bekenden van hem. Ik ben de bevoorrechte getuige van hun gesprek en nu Jef op een armlengte zit is zijn vurigheid haast tastbaar. Aan dezelfde tafel zit nog een nobele onbekende, maar geheel volgens de ongeschreven regels van het evenement, maken we een einde aan die anonimiteit: het blijkt Filip Vertruyen van interimkantoor Vivaldis, wiens tafel we onbewust hebben ingepalmd voor het gesprek met Jef. Een oprechte verontschuldiging van onzentwege wordt met de glimlach weggewuifd en er ontspint zich een leuk gesprek, waarin blijkt dat de woorden van Jef geen druppel op een hete plaat zijn: bij Vivaldis maken ze er een erezaak van om alles in het werk te stellen om de juiste mensen op de juiste plek te krijgen, de voorwaarde die Jef net stelde om mensen te doen stralen. En ook hier: de juiste persoon vind je niet met een stuk papier.

Cyriel Kortleven
Zet je gigadroom in gang met nanoacties

Het is geen sinecure om Cyriel Kortleven in een vakje te steken. Hij staat als keynotespeaker geprogrammeerd, maar zijn uiteenzetting heeft soms wat weg van een stand up-performance. Bij het begin overheerst het showelement en bestormt Cyriel haast letterlijk de hemel op zijn ladder, maar na een tijdje staat hij met beide voeten op de grond en haalt een beklijvende boodschap het op de verpakking.
Cyriels ladder blijkt voor mij een onverwachte symboliek te hebben. In mijn dialect is het woord voor ladder immers leer en Cyriel trekt van leer tegen het overaanbod aan regels dat de passie verstikt en waarin het gezonde verstand zich verslikt.

Daarnaast bezweert hij zijn toehoorders om niet bang te zijn voor de golf aan veranderingen die op het ondernemerslandschap inbeukt. Integendeel, hij adviseert om als surfer de deining te trotseren en te kijken waar de meest geschikte golven je brengen.
Die open ondernemingszin bracht Cyriel naar de andere uithoek van de wereld: in Nieuw-Zeeland realiseerde hij zijn droom om een internationale spreker te worden.

En dromen zouden we allemaal moeten doen, maar dan wel concreet, door vage intenties om te zetten naar lef en actie: probeer je gigadroom met nanoacties steeds tastbaarder te maken.
Cyriel is niet de eerste die oproept om af te stappen van de 'ja, maar-strategie'. Veel briljante ideeën sterven een stille dood omdat er altijd wel iemand is die een reden vindt om er niet aan te beginnen.
Cyriel houdt meer van de 'ja, en-aanpak'. Probeer, met de kans dat je op je bek gaat. Want niet geschoten is altijd mis. Of anders: je kan beter spijt hebben van iets dat je gedaan hebt dan van iets dat je niet geprobeerd hebt.

Hoewel die visie nieuw noch origineel is, komt Cyriel wel met een leuk neologisme. 'Rakelingen' zijn dingen die je met de juiste intenties hebt ondernomen, maar die (nog) niet tot het gewenste resultaat hebben geleid. Coca Cola, Nutella, Viagra... in een eerste fase waren het allemaal rakelingen.
Eén belangrijke boodschap blijft helemaal hangen, al was ze ingenieus verpakt: say yes and act.

Evert Eyckerman levert met Godevaart Eykerman gereedschappen aan de industrie en laat zich in het programmaboekje van kmo-connected als 'Superheld' omschrijven. "Simpel: het moet niet altijd ernstig zijn. Er moet al eens gelachen worden", is zijn vrolijke mening. Hij luisterde met bijzondere aandacht naar de sessie van Cyriel Kortleven en wil verder nadenken over 'rakeling', een positief woord voor iets nieuws dat je terecht hebt ondernomen maar dat (nog) niet tot het gewenste resultaat heeft geleid. "Ik ben als ondernemer bezig met gigastappen, maar ik ga mijn werknemers zeker overtuigen om zich eens bezig te houden met een nanostapje. Tot op vandaag mochten ze altijd met een idee tot bij mij komen. Mijn antwoord was steevast: er is 0 euro budget, overtuig me. Misschien moet ik dat aanpassen naar: er is 10 euro budget en je hebt 1 uur om mij te overtuigen. Zo ontstaan er allicht meer 'rakelingen'. Wie op het einde dan de meeste 'rakelingen' heeft, krijgt nog een extra beloning. Dat idee neem ik mee. Ik laat het nog even rijpen."

Sam Dierickx van Kingsberry heeft ook met gespitste oren naar Cyriel Kortleven geluisterd. "Heel fijn dat hij ons het gereedschap aanbiedt om out of the box te denken. Zo vind ik nanostapjes zetten om een gigadroom te bereiken heel bijzonder. Dat is in essentie ook wat wij doen met ons bedrijf: continu streven naar verbeteringen voor onze klanten."

Naino van HR Select beaamt de stelling van Cyriel Kortleven dat we zijn opgevoed in een pessimistische context die de creativiteit de nek omwringt. "Wij hebben dit jaar een positieve mindset bovenaan onze programmaprioriteiten gezet. Ik vind het idee van nanostapjes wel heel aanstekelijk. Je kan ook geen marathon uitlopen als je niet beetje bij beetje de training opbouwt. In januari, bij het vastleggen van de keypoints voor onze succesfactoren, ga ik onze medewerkers vragen welk punt ze bovenaan zetten en wat hun eerste stap zal zijn naar dat succes. En dat mag best een nanostapje zijn."

Aan tafel!
Om te verbinden...

Tussen al die sublieme sprekers zouden we bijna aan het hoofddoel van de dag voorbijgaan: de lange keynotes bleken bijzonder geknipt om dingen te leren, maar de vele korte gesprekken en de talrijke ongedwongen ontmoetingen waren ideaal om te connecteren.
Een hele dag door wordt elke gelegenheid te baat genomen om ideeën en ervaringen uit te wisselen en alle aanwezigen kunnen zich beroepen op een koppel krachtige vaardigheden: ze zijn niet alleen bijzonder ondernemend maar ook erg innemend, en de authentieke passie waarmee ze over hun product of hun bedrijf spreken, is zonder meer aanstekelijk.
Soms was het niet meer dan een 'klapke bij een hapke', maar de netwerktafels bleken elke keer een voltreffer, waardoor het ingenieuze concept een volmaakte hattrick scoorde.
Bijzonder frappant was dat de 'theorie' die in de lezingen aan bod was gekomen, naadloos en met vrucht in de praktijk werd omgezet. De tafelhost vergastte zijn of haar tafelgenoten steevast op een interessante en inspirerende inkijk in zijn onderneming en daarna werd er actief en proactief nagedacht over klantgerichte oplossingen en kruisbestuivingen.
Elke vorm van rivaliteit was ver te zoeken en het begrip cocreatie werd haast tastbaar.
Jammer genoeg kwamen we ogen en oren te kort om overal aan te schuiven, maar de gemaakte selectie bleek razend interessant en leerrijk. Aan de tafel die getooid werd met een state of the art printer en met Patrick Van Baelen werd ik meegetroond naar de miraculeuze metamorfose die dit ogenschijnlijk eenvoudige apparaat heeft ondergaan. Ook de mensen achter de machine bleken even inventief als innovatief: ze verkopen geen toestellen meer, maar oplossingen.
Persoonlijk was ik helemaal wild van een gesprek met Michael Van den Bril van de gelijknamige kledingzaak. In één oogopslag zag Michael in mijn lengte geen probleem, maar een opportuniteit: de wet van Raskin bleek een voltreffer te zijn. Een half uur later strekte ik met volgende wijsheid mijn dubbele meter: "Confectie is oké, een maatpak veel beter!"

Mia Haesevoets adviseert met AIMBIZZ bedrijven die hun structuren wensen te optimaliseren. Voor haar was het niet haalbaar om alle key note speakers te gaan beluisteren. In de namiddag zat ze in de grote studio achter haar laptop aan een netwerktafel. "Er hing een heel aangename, intieme werksfeer in de nochtans grote zaal. Rustige muziek op de achtergrond, koffie en een taartje bij de hand. Het bewijst voor mij dat de formule van kmo- connected echt wel werkt. Iedereen is vrij om te netwerken of naar de sprekers te gaan luisteren. Ik koos ervoor om rustig nog een aantal taken af te werken. Voor mij was het met drie mooie leads ook een heel nuttige dag."

Ook Rudy Van Avermaet vond dat deze formule voor herhaling vatbaar is. "Bij ons koop je telefooncentrales die zich in the cloud bevinden. Niemand hoeft nog een centrale op zijn kantoor te plaatsen. Ook het gedoe met dubbele bekabeling behoort tot het verleden. Wij sluiten de telefooncentrale van een klant rechtstreeks aan op een internetprovider en dat levert hem een besparing op tot 55 %. Daar hadden de bezoekers vandaag zeker oren naar. Ik heb 14 nuttige leads verzameld." Rudy is naar eigen zeggen ook heel blij met de keuze van de locatie. "En niet alleen omdat ik hier slechts 500 meter vandaan woon. Een van de gasten aan mijn netwerktafel kwam vanuit Oostende. Met de trein! En wie met de wagen kwam, heeft al helemaal geen probleem gehad om een parkeerplaats te vinden."

... en te verslinden!

Op kmo-connected bleef niemand op zijn honger, en dat mag ook letterlijk genomen worden. Saillart zorgde een hele dag lang voor verrukkelijke versnaperingen en drie heerlijke maaltijden. Van bij het ontbijt tot de bijzonder gesmaakte hapjesmaaltijd aan het einde van de dag was er keuze te over, waarbij je probleemloos kon kiezen voor buikje rond maar ook de optie had voor lekker gezond.

Het muzikale aperitief werd verzorgd door niemand minder dan Jean Bosco Safari, die eerst de show én de harten van de aanwezigen stal, om vervolgens diezelfde aanwezigen uit te nodigen om een toontje hoger te zingen. Door de inspiratie van de netwerkers groeide het kmo - connectedlied woord voor woord, en Jean zorgde zelf voor een passend akkoord.
Jean bracht de kernboodschap van de dag, maar wel origineel en met pit: door te durven en samen te werken wordt ondernemen echt een hit!

Culinair netwerken was de gesmaakte slotnoot van een fantastische dag.
En toen dacht ik aan Cyriel Kortleven en de raad die hij me zou geven: "Het leven is als een banaan, maar nu is het tijd om naar huis te gaan!" Dat deed ik dan ook, meer dan voldaan.

 

Furbo-Rectangle_Updated.gif

Stel een vraag
aan een specialist

Heeft u vragen? Wij helpen u graag verder.

Ook interessant

Interessante bedrijven

Bekijk de socials