Brandverzekering wordt verplicht voor woningen en handelszaken

Verandering van wet treedt zelden preventief op, maar volgt meestal vrij snel nadat slachtoffers en hun nabestaanden moeizaam herstellen van de schade die hen werd aangebracht door een reumatieke wetgeving . Het aantal branden dat de voorbije maanden onderwerp van gesprek was in ons land – en vooral de vaststelling dat sommige eigenaars niet verzekerd waren – hebben het mistgordijn voor de ogen weggehaald. Minister van Financiën, Didier Reynders (MR) heeft een voorontwerp van wet klaar om brandverzekering voor woningen en handelszaken voortaan te verplichten. In ons land is alleen een autoverzekering verplicht.

Volgens gegevens van het ministerie van Financiën is brandverzekering vandaag niet verplicht maar heeft zowat 90% (raming) van de Belgen er een. Meestal niet uit bescherming van hun bezittingen maar in vele gevallen omdat de banken een brandverzekering noodzakelijk maken om een hypothecaire lening toe te kennen of omdat verhuurders dit ook als een verplichting opleggen (aan de huurder) in de huurovereenkomst.

Maar het zal je maar overkomen dat een pand (zoals in Luik onlangs) afbrandt ingevolge een ontploffing en de eigenaar niet verzekerd blijkt te zijn. Mensen die het slachtoffer van een brand geworden zijn en beschikken over een brandverzekering hebben al miserie genoeg om voor de geleden schade op korte termijn vergoed te worden, laat staan wat een verdriet deze mensen te beurt valt wanneer ze over geen brandverzekering beschikken.

De verplichting die nu als voorontwerp van wet voorgelegd wordt door Didier Reynders, heeft uitsluitend betrekking op woningen en handelszaken, niet op industriële gebouwen. Het is niet helemaal duidelijk waarom industriële gebouwen niet onder de nieuwe verplichting vallen.

In de rand van dit wetsvoorstel vernemen we dat er overwogen wordt een apart fonds op te richten per ramp, gefinancierd door de verzekeringen. De ramp in Gellingen heeft hier voor inspiratiebron gezorgd. Ook dit zal in een tweede wetsontwerp voorgesteld worden. Het is de bedoeling om vanuit zo’n rampenfonds de slachtoffers sneller te vergoeden, in afwachting dat over de zaak ten gronde een uitspraak en beslissing kan genomen worden. In de praktijk is het nog altijd zo dat het veel te lang – tergend lang – duurt voor slachtoffers van een ramp hun rechten op vergoeding kunnen laten gelden.

Het tweede wetsvoorstel (fonds per ramp) moet nog worden doorgenomen door het kabinet van Justitie om tot een concreet wetsvoorstel te kunnen komen waar beide partijen (Financiën en Justitie) elkaar voldoende in terugvinden.